Ατσέλεγος εμίσεψα μικιό απο την Κρήτη,
και δά στ'ολύμπου τσι κορφές εγίνικα σπουργίτι....!!!
Δέν ήχασα την εμιλιά* ούτε το πεταγμά μου,
γιαυτό και μόνο τσ'αετούς εχω παρηγοριά μου...!!!!
Σαφί τα μάυρα τα φορώ απάνω στα πλευρά μου,
να μή ξεχνώ το έθιμο τση Κρήτη μας κερά μου...!!!!
Ξανοίγω το το πέλαγος απ' τσή κορφής τη ράχη,
και για να δώ την Κρήτη μας δίνω μεγάλη μάχη...!!!!
Δέ με σκοτίζουν οι καιροί τα χιόνια κι ο αέρας,
γι'αυτό την Κρήτη τη θωρώ ολημερνίς τση μέρας..!!!!
Αητέ τ'ολύμπου αρχηγέ και τσή κορφής αφέντη,
μη μου στερήσεις τη θωριά τση Κρήτη μας Λεβέντη...!!!!
(c) Αναστάσιος Μ. Τσικριτσάκης